Page 58 - 13. FILOSOFIA
P. 58
58
éd.).
- Ed. Sulayman Dunya, 2 vols., El Cairo, 1964, 1980, 1981 (3ª ed.).
- Ed. con preámbulo y prólogo analítico y comentarios a cargo de Muhammad
,Ābid al-Yabiri, Beirut: Markaz Dirasat al-wahda al-,arabiyya, 1998.
- Trad. hebrea Qalonymos ben David ben Todros, Happalat ha-happalah, entre
1318-1328: Mss. Berlín, Preussische Staatsb. Fol. 1056/9, fs. 99b-210; BN París,
Hébr. 910/3, fs. 66-178; 956/2, fs. 209-311; Leiden, B.U. Cod. or. 4753 Warner
15/1, fs. 1-104; or. 4756, Warner 18/1, fs. 1-106; or. 4794, Warner 36/1; Oxford,
Bodleian, Neubauer 1354 (Michael 293, olim 212), 140 fs.; Parma, Palatina
2301/6 (Rossi 143), fs. 42a-258b; Palatina 3505 (Perreau 48/2), fs. 63a-166; St.
Petersburgo, Instituto de Estudios Orientales y Asiáticos, C 107; Turín, Biblioteca
Nazionale Universitaria, 134: A. V.14, fs. 102-196; Ms. Vaticano, B. A. ebr. 502;
Verona, B. Comunale, 2942 (85.1).
- Trad. latina a partir del árabe de Qalonymos ben Qalonymos o Calo Calonymos,
Destructio destructionis, Arles, 1328 (por encargo del rey de Nápoles, Roberto de
Anjou). Mss. Vaticano, lat. 2434; Venecia, B. S. Marco (Valentinelli, V, 416, n.
64). Ed. latina Bonetus Locatellys, Kal. Martii 1497 (con comentario de Agostino
Nifo). Ed. Lyon: Scipion de gabien, 1514. Ed. Lyon, 1529. Ed. Lyon, 1542.
- Trad. del hebreo al latín, Qalonymos ben David, Calo Calonymos o Maestro
Calo, Subtilissimus liber Averrois, qui dicitur, Destructio destructionum
philosophiæ Algazelis, Venecia, Pederzani, 1527 (dedicada a Hercole Gonzaga).
Ed. Venecia apud Iuntas, 1550-52. Ed. Venecia, 1560. Ed. Venecia apud Iuntas,
1573-74 (sin la dedicatoria a H. Gonzaga). Ed. Beatrice H. Zedler, Averroes’
Destructio Destructionum Philosophiae Algazelis in the Latin Version of Calo
Calonymos, Milwakee: Marquette UP, 1961.
- Trad. modernas: M. Asín Palacios, “El averroísmo teológico de Sto. Tomás de
Aquino”, Homenaje a Don Francisco Codera, Zaragoza, 1904, pp. 281-91. Trad.
Simon van den Bergh, Averroes’s Tahafut al-Tahafut (The incoherence of the
incoherence), 2 vols., 1ª ed. Londres: Luzac & co., 1954, The Trustees of the
“E.J.W. Gibb Memorial”, 1969, reediciones 1978, 1987. Trad. Max Horten , Die
Hauptlehren des Averroes nach seiner Schrift “Die Widerlegung des Gazali”,
Bonn, 1913; reimpr. Frankfurt am Main: Minerva, 1960. Trad. Daniel Bučan,
Nesuvislost nesuvislosti, Zagreb: Neprijed, 1988. Trad. Massimo Campanini,
L’incoerenza della incoerenza dei filosofi, Torino: Unione tipografico-editrice,
1997. Trad. Marc Geoffroy, Averroès. L’Islam et la raison, París: GF
Flammarion, 2000. Trad. Josep Puig, L’ensorrament de l’Ensorrament. Qüestions
I i III, Barcelona: Univeritat Autònoma: Publicacions de l’Abadia de Montserrat,
2005.
Estudios: Roger Arnaldez, “La doctrine de la création dans le Tahâfut al-
Tahâfut”, SI 7 (1957), pp. 99-114; Roger Arnaldez, “La théorie de Dieu Dans le
Tahâfut al-Tahâfut”, SI 8 (1957), pp. 12-28; Roger Arnaldez, “L’inmortalité de
l’âme dans le Tahâfut al-Tahâfut”, SI 10 (1959), pp. 23-41; Barry S. Logan,
Averroes and the Metaphysycs of Causation, Albany, N. Y.: SUNY Press, 1985;
Taneli Kukkonen, “Possible Worlds in the Tahâfut al-Tahâfut: Averroes on
Plenitude and Possibility”, Journal of the History of Philosophy 38 (2000), pp.
329-47.
42.49. Ta,liq ,alà Burhan al-Hakim.
éd.).
- Ed. Sulayman Dunya, 2 vols., El Cairo, 1964, 1980, 1981 (3ª ed.).
- Ed. con preámbulo y prólogo analítico y comentarios a cargo de Muhammad
,Ābid al-Yabiri, Beirut: Markaz Dirasat al-wahda al-,arabiyya, 1998.
- Trad. hebrea Qalonymos ben David ben Todros, Happalat ha-happalah, entre
1318-1328: Mss. Berlín, Preussische Staatsb. Fol. 1056/9, fs. 99b-210; BN París,
Hébr. 910/3, fs. 66-178; 956/2, fs. 209-311; Leiden, B.U. Cod. or. 4753 Warner
15/1, fs. 1-104; or. 4756, Warner 18/1, fs. 1-106; or. 4794, Warner 36/1; Oxford,
Bodleian, Neubauer 1354 (Michael 293, olim 212), 140 fs.; Parma, Palatina
2301/6 (Rossi 143), fs. 42a-258b; Palatina 3505 (Perreau 48/2), fs. 63a-166; St.
Petersburgo, Instituto de Estudios Orientales y Asiáticos, C 107; Turín, Biblioteca
Nazionale Universitaria, 134: A. V.14, fs. 102-196; Ms. Vaticano, B. A. ebr. 502;
Verona, B. Comunale, 2942 (85.1).
- Trad. latina a partir del árabe de Qalonymos ben Qalonymos o Calo Calonymos,
Destructio destructionis, Arles, 1328 (por encargo del rey de Nápoles, Roberto de
Anjou). Mss. Vaticano, lat. 2434; Venecia, B. S. Marco (Valentinelli, V, 416, n.
64). Ed. latina Bonetus Locatellys, Kal. Martii 1497 (con comentario de Agostino
Nifo). Ed. Lyon: Scipion de gabien, 1514. Ed. Lyon, 1529. Ed. Lyon, 1542.
- Trad. del hebreo al latín, Qalonymos ben David, Calo Calonymos o Maestro
Calo, Subtilissimus liber Averrois, qui dicitur, Destructio destructionum
philosophiæ Algazelis, Venecia, Pederzani, 1527 (dedicada a Hercole Gonzaga).
Ed. Venecia apud Iuntas, 1550-52. Ed. Venecia, 1560. Ed. Venecia apud Iuntas,
1573-74 (sin la dedicatoria a H. Gonzaga). Ed. Beatrice H. Zedler, Averroes’
Destructio Destructionum Philosophiae Algazelis in the Latin Version of Calo
Calonymos, Milwakee: Marquette UP, 1961.
- Trad. modernas: M. Asín Palacios, “El averroísmo teológico de Sto. Tomás de
Aquino”, Homenaje a Don Francisco Codera, Zaragoza, 1904, pp. 281-91. Trad.
Simon van den Bergh, Averroes’s Tahafut al-Tahafut (The incoherence of the
incoherence), 2 vols., 1ª ed. Londres: Luzac & co., 1954, The Trustees of the
“E.J.W. Gibb Memorial”, 1969, reediciones 1978, 1987. Trad. Max Horten , Die
Hauptlehren des Averroes nach seiner Schrift “Die Widerlegung des Gazali”,
Bonn, 1913; reimpr. Frankfurt am Main: Minerva, 1960. Trad. Daniel Bučan,
Nesuvislost nesuvislosti, Zagreb: Neprijed, 1988. Trad. Massimo Campanini,
L’incoerenza della incoerenza dei filosofi, Torino: Unione tipografico-editrice,
1997. Trad. Marc Geoffroy, Averroès. L’Islam et la raison, París: GF
Flammarion, 2000. Trad. Josep Puig, L’ensorrament de l’Ensorrament. Qüestions
I i III, Barcelona: Univeritat Autònoma: Publicacions de l’Abadia de Montserrat,
2005.
Estudios: Roger Arnaldez, “La doctrine de la création dans le Tahâfut al-
Tahâfut”, SI 7 (1957), pp. 99-114; Roger Arnaldez, “La théorie de Dieu Dans le
Tahâfut al-Tahâfut”, SI 8 (1957), pp. 12-28; Roger Arnaldez, “L’inmortalité de
l’âme dans le Tahâfut al-Tahâfut”, SI 10 (1959), pp. 23-41; Barry S. Logan,
Averroes and the Metaphysycs of Causation, Albany, N. Y.: SUNY Press, 1985;
Taneli Kukkonen, “Possible Worlds in the Tahâfut al-Tahâfut: Averroes on
Plenitude and Possibility”, Journal of the History of Philosophy 38 (2000), pp.
329-47.
42.49. Ta,liq ,alà Burhan al-Hakim.